تشدید تشنجات ناشی از انفوزیون وریدی پنتیلن تترازول توسط عصاره آبی ـ الکلی نپتامنتوئیدس در موش کوچک آزمایشگاهی

Authors

اژدر حیدری

گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران بتول رحمتی

مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران محسن خلیلی

مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران مهرداد روغنی

مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران فاطمه زائری

abstract

مقدمه: مصرف تکراری اسطوخودوس در طب سنتی ایران برای برخی از اختلالات عصبی از جمله صرع توصیه شده است. در ایران هم  لوندولا افیشینالیس وارداتی و هم نپتامنتوئیدس بومی با نام اسطوخودوس شناخته میشوند. علی رغم وجود گزارشاتی مبنی بر اثرات ضد صرعی و آنتی اکسیدانی لوندولا افیشینالیس، از این نظرهیچ گزارشی در باره  نپتا منتوئیدس در دسترس نیست. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر ضد صرعی و آنتی اکسیدانی عصاره نپتامنتوئیدس بر تشنج ناشی از تزریق داخل وریدی زمانبند پنتیلن تترازول (ptz) در موش طرح ریزی شد. مواد و روش­ها: مدل تشنجی توسط انفوزیون داخل وریدی زمانبند ptz در نظر گرفته شد و اثر ضد تشنجی و آنتی اکسیدانی ده روز پیش درمان با نپتامنتوئیدس مطالعه گردید.  ptz توسط کاتتر ورید دمی تجویز شد و دوز آستانه ptz از روی زمان لازم برای ایجاد تشنجات کلونیک، وزن بدن حیوان و میزان حجم انفوزیون  ptz تعیین گردید. دیازپام به عنوان یک داروی ضد صرع به منظور مقایسه تست شد. یافته ­ها: برخلاف دیازپام، نپتا خصوصیات ضد صرعی نشان نداد زیرا نه تنها دوز آستانه تشنج  ptz را افزایش نداد که در دوزهایی آن را کاهش داد. یعنی نپتا بطور معنی داری استعداد ابتلا به صرع را افزایش داد (0.05 p<). نپتا موجب افزایش معنی دارسطح no مغز نسبت به گروه کنترل شد (0.05 p<) اما بر میزان mda بی اثر بود. نتیجه گیری: این مطالعه بیان میکند نپتامنتوئیدس نه تنها از ایجاد تشنجات جلوگیری نکرد بلکه استعداد ابتلا به آن را افزایش داد. همچنین با توجه به افزایش no توسط نپتا، احتمالا بتوان نیتریک اکساید را   یک عامل پیشبرنده صرع معرفی کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثرات ضد‌تشنجی و آرام‌بخشی عصاره آبی - الکلی برگ گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis)بر تشنجات القائی ناشی از کاربرد پنتیلن تترازول در موش صحراﻳﻲ

  مقدمه : کنترل و درمان بیماری‌های تشنجی مستلزم مصرف دراز مدت داروهای ضد‌تشنج است که با عوارض جانبی ناخواسته همراه می‌باشد. از این‌رو در دهه‌های اخیر تحقیقات وسیعی در زمینه استفاده از گیاهان دارویی جایگزین انجام گرفته است.‌   هدف : هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثرات ضد‌تشنجی عصاره آبی- الکلی برگ گیاه بادرنجبویه ( Melissa officinalis ) ‌ بر تشنجات القائی ناشی از کاربرد پنتیلن تترازول در موش‌های ...

full text

اثر عصاره الکلی دانه بنگ دانه (Hyoscyamus niger L) بر تشنجات کیندلینگ شیمیایی ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری نر

  Background: Regarding the prevalence of epilepsy in human society and with respect to inefficiency of the usual treatments, finding new strategies and methods for the medical treatment of epileptic patients are essential. Henbane seed has been used in Iranian traditional medicine as an anti-convulsion herb. With this regard the present study was carried out to consider the anti-convulsive eff...

full text

بررسی اثر ضد تشنجی عصارۀ آبی-الکلی گیاه عودالصلیب بر تشنجات حاصل از تزریق پنتیلن تترازول در موش‌های سوری نر

Background and Objective: Regarding prevalence of epilepsy and inefficiency of the present treatments, this study was done to evaluate anti-epileptic activity of Paeonia officinalis L alcoholic extract as an anti-convulsive herbal candidate. Materials and Methods: In this experimental study, 40 male mice were divided into 1- control 2- valproate 3, 4 and 5 P. Officinalis extract at doses...

full text

اثر عصاره آبی و هیدروالکلی ساقه هوایی گیاه شوید بر تشنجات ناشی از تزریق پنتیلن تترازول در موش سوری نر

زمینه و هدف: داروهای شیمیایی موجود تاکنون نتوانسته اند درمان کاملاً مطمئنی برای انواع صرع باشند . با توجه به عوارض کمتر گیاهان دارویی، در این تحقیق اثر عصاره شوید ( anethum graveolens l . ) بر تشنجات ناشی از تزریق پنتیلن تترازول ( pentylentetrazol ptz ) مورد بررسی قرار گرفت.   مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی از 110 موش سوری نر استفاده شد. پس از تعیین حداکثر مقدار قابل تحمل غیرکشنده، مقادیر 250...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دانشور پزشکی

جلد ۲۳، شماره ۱۱۹، صفحات ۹-۲۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023